Lange cruise , lange dagen, vele uren, maar ook ve

Maart 2013

18 januari 2013 start als een normale disembarkation en embarkation dag.
Oftewel gasten die van de vorige cruise van boord gaan en de nieuwe gasten die aan boord komen.
Dit is vrij simpel gezegd maar het gaat wat ingewikkelder dan normaal dit omdat alle gasten en crew members worden gechecked of ze de juiste papieren hebben in dit geval dus een visa voor Brazilië.
De crew members moet of een visa hebben of in de NL gevallen slechts een Dutch seamansbook maar dit moeten overigens alle crew members hebben.

Dan komt er natuurlijk het gedeelte van al het eten en supplies aan boord brengen normaal is dat een stuk of 8 trucks voor een 14 daagse cruise, in dit geval dus wat meer zoals jullie begrijpen. Dit komt neer op een aantal van 24 trucks voor slechts het eerste gedeelte van deze 49 daagse cruise. In dit geval is er nog een kleine bijkomstigheid wij mogen namelijk geen houten pallets aan boord hebben als wij Brazilië in varen dus moeten wij alles in plastic kratten en op plastic pallets leggen en we moeten de regels volgen, volgens de BPH (Brazilian Public Health). Dit is geen groot probleem alleen een grote uitdaging aangezien we na 12 dagen al in Brazilië zijn en er nog 2 keer een loading plaats is voor de spullen die we nodig hebben voor Brazilië.
We hebben een geluk dat we alles op tijd aan boord kregen en op tijd konden vertrekken we hebben echter 4 gasten moeten wijgeren omdat zij niet de juiste papieren hadden om Brazilië in te kunnen. Ook zijn er tijdens deze cruise zeker 30 gasten van boord gegaan voor privé, medische of andere reden. Dit gebeurde niet alleen in de USA wateren maar ook in de Braziliaanse wateren.

Na een lange tijd dan, mijn laatste keer was in 2011 komen we aan bij de eerste port of call Key West, hier uiteraard meteen even weer rondgelopen aangezien ik er ook weer een hele tijd niet kom. Echter was ik niks vergeten en er was natuurlijk niks veranderd het enige was dat alles dicht was aangezien we er op een zaterdag waren.
Daarna ook weer na een lange tijd op Grand Cayman geweest ik weet nog goed dat we daar een project over hadden gemaakt in Wageningen en dat ik toen in 2010 naar die plaats ben geweest genaamd “Hell” en dat het inderdaad helemaal niks was. Dit keer echter alleen maar een beetje rond gestruind en uiteraard een vlag gekocht aangezien ik dit vorige keer niet had gedaan.

Dan komen we aan op de ABC eilanden maar in de volgorde zoals wij ze deden was het ACB ook geen probleem natuurlijk. Aruba een leuk eiland maar ook al weer te vaak gezien echter wel een chat moment gehad met mijn ouders en met mijn oom wat wel weer leuk was.
Curaçao zoals gewoonlijk heerlijk ontbijten aan het vaste land zoals vele van jullie wel op mijn FB hebben gezien en vast nog wel kunnen herrineren. Daarna op Bonaire een vlag gekocht aangezien ik van de andere eilanden al een vlag had. Ook trouwens op Curaçao nog naar een koffer gekeken aangezien ik een 2e koffer nodig heb om alles weer mee terug te nemen.

Volgende port of call was ik uiteraard nog niet geweest en dat is een port wat vaak op de olympics wordt genoemd wel te verstaan Trinidad & Tobago. Ik had er wel wat van verwacht, echter toen we aankwamen en toen ik naar buiten keek had ik toch meer zoiets van mmmmhhh ik blijf maar aan boord en ga slapen aangezien ik uitgerust moet zijn omdat we ook hier weer een dag hadden dat er nieuwe supplies aan boord kwamen. Zowel Trinidad als Tobago was eigenlijk niks aan het was meer een grote industriële plek maar de gasten spraken toch van een mooie plaats aangezien zij verder het land in zijn gegaan. En dat is voor hen van groot belang daar komen ze voor.


Dan kom je aan bij Devil’s Island het eiland waar meer mensen zijn dood gegaan dan dat er mensen op het eiland konden zijn. De geschiedins naar verluid gaat dat er de mensen zaten die lepra en ergere ziektes hadden maar ook gewoon gevangenen die zware misdaden hadden begaan werden op dit eiland geplaatst. De meeste van hen zijn van een klif gesprongen of na hun dood over de kliffen heen gegooid. Tot op heden kan men officieel Devil’s Island niet bezoeken maar het eiland ernaast wel de groep bestaat uit 3 eilanden, ook hier niet van boord gegaan aangezien het tender procedure was.

Na deze belevenissen toch wel iets bijzonders meegemaakt wat ook niet elke keer gebeurd en wel te verstaan het volgende: Crossing the Equator oftewel het oversteken van de Evenaar. Dit is een hele gebeurtnis aan boord van alle schepen over de hele wereld aangezien Neptunes aan boord komt en de eerste zegeningen geeft aan hen die dit voor het eerst doen. (Ik heb “helaas” de dans moeten ontspringen aangezien wij gewoon werken). Hierna bevindt je, je meteen in de Braziliaanse wateren wat ook wel bijzonder is want de temperatuur en de kleur van het water veranderen beide.

Belem, Brazilië was de eerst port of call, dit was ook weer tender en vanwege de hevige stroming in de Amazone rivier duurde de procedure langer dan verwacht en was het niet toegestaan om van boord te gaan zijnde crew member. Dit was echter geen probleem aangezien het meteen die dag begon te regenen en het een beetje vies weer was. Vervolgens twee zee dagen wat wel weer lekker is om bij te komen. Daarna Recife & Maceió ook dit waren weer plaatsen om niet echt over naar huis te schrijven, maar wel om af te vinken van waar ik ben geweest.

Vervolgens nog twee ports of call Vitoria en Ilhabella, Sao Sebastiao deze laatste was beneden Rio de Janeiro. Echter keek iedereen natuurlijk uit naar Carnval in Rio, echter was dit niet wat ik verwacht had van Rio het was leuk maar het wat niet dat ik zie WOW. Een kaartje voor de parade varierde van $400-$5500 en dan was het ook nog eens van 23:00-06:00 en om 06:30 zou ik weer moeten werken dus dit was niet echt de moeite waard. Wij zijn dus met de bijna het hele dining room team naar een bar/club gegaan, aangezien de jongens dat wel bezighoud. Hier was ook een TV waar we alles op konden volgen wat er tijdens de parade gebeurde, het was wel weer een hele happing. We zijn ook nog over een lokale straat gelopen waar er carnaval was, echter was het zo ontzettend smerig en stonk het dat we maar wat sneller en eerder naar de bar zijn gegaan dan gepland.

Ook het strand in Rio was niet dat wat er over wordt gezegd en wat ik verwacht had, Ipanema was leuk maar het was niet denderend ook “Jezus the Redeemer” was niet fantastisch maar wel indrukwekkend het was ontzettend druk en natuurlijk bloedheet niet gewoon 30 graden nee ze dachten we maken het lekker 42,4 graden. Jullie zullen nu wel denken “is hij nou aan het klagen” en ja dat doe ik dus. Hahaha .
Na dat we 2 avonden heerlijk zijn uitgegaan in Rio zijn we daarna op weg gegaan naar een plaats die mijn broer goed kent. Salvador de Bahia - Brazil dit was een aardige plaats best mooie skyline maar ik had er ondanks de verhalen meer van verwacht maar uiteraard zal dat ook wel aangezien ik er geen dagen kon doorbrengen en dus niet alles kon bezoeken. Hier heb ik wel twee dure vlaggen gekocht $50 het zijn wel de twee enige officiele vlaggen net als die van Alaska en USA die ik thuis heb. Één van de vlaggen was van Brazilië en de ander was van Salvador zelf, dit omdat mijn broer daar geweest was dacht ik nu moet ik hier natuurlijk wel een mooie van hebben, de man wilde eerst $100 hebben maar heb gelukkig naar bededen gezakt en maar goed ook want in de officiele winkel waar ik hem later zag was het inderdaad $50 per vlag officieel.




Na Salvador twee dagen zee wat ook natuurlijk nu weer bijkomen was. Om daarna aan te komen in Fortaleza wat niet zo’n bijzondere port was maar goed dit was voor de gasten weer entertainment.
Hierna maar liefst drie dagen op zee waaronder het begin van “Cruising the Amazon River” wat direct resulteerde in een blauwe zee die prompt overging in een bruine rivier. Dit omdat het heel ondiep is in de Amazone en al menig schip is vastgelopen om maar met moeite weer los te komen, op een rivier als deze hadden we twee pilots aan boord die ons begeleiden tijdens de gehele trip.

Na Santarem en Boça da Valeria komen we aan voor een overnight in Manaus waar het beroemde Operahouse staat echter voor dit geen tijd gehad om naar binnen te gaan maar er zijn gasten die mij de foto’s gaan toe sturen wat ik dan ook zeer waardeer. Maar ook weer hier in Manaus natuurlijk met het hele team naar de bar gegaan en ja ook dit werd weer een seamans bar genoemd, jullie raden het al. Echter was het vlees wat in de kuip was niet om over naar huis te schrijven dus zijn we naar een gewone bar gegaan maar ook daar waren we na een uur weg omdat er iets te veel mannelijk volk rondliep wat nogal van elkaar hield.

Na Manaus hebben we nog twee ports of call aangedaan waarna we vervlogens weer de zee zijn opgegaan en heerlijk hebben genoten van blauwe zee en schoon water, uiteraard ga je de eerste keer de Evenaar over en moet je ook weer terug maar dit keer geen feestelijkheden omdat dit niet echt in het programma paste. Daarna aangekomen bij Barbados wat weer een opluchting was voor vele omdat dit weer een temperatuur verschil met zich meebracht en een schone leefomgeving.

Vervolgens de dag daarna in Roseau, Dominica waar ik wederom met menig vriendin/vriend en familie lid heb zitten skypen, want dat had dus wel even geduurd bijna meer dan 40 dagen om precies te zijn.
Het was weer gezellig en leuk om die bekende gezichten te zien.
Daarna wat extra tijd vrij gehad op St. Maarten, hier lekker gegeten en gezwommen ook nog een leuke polo gekocht in het wit en wellicht komt er nog één bij maar dan in navy blauw.

En dan is de 49 daagse cruise ten einde gekomen en groet je alle mensen waar je zolang mee mocht optrekken mooie gesprekken gevoerd en veel mensen blij mogen maken met de zorg en aandacht van alle crew members waaronder mijzelf.

Het is nu alweer 23:15 en ik ben mijn geheugen aan het graven naar wat ik nog meer moet vertellen maar kan nu niks bedenken heb volgens mij jullie weer een aardig beeld gegeven over wat ik zoal meemaak.
O, wacht nee, mijn werkperiode loopt ten einde op 25 Mei 2013 dan ben ik 2 maanden vrij en mag op 20 juli weer aanboord komen van de Ms Maasdam tot en met 17 Januari 2014. Ik vaar in Canada & New England dan maken we de cross-over naar Cevitavecchia (Rome) en dan weer terug, om vervolgens Caribbische cruises te maken en daarna Panama etc, etc. Dus hier kan ik mij in mijn vrije weken in Nederland weer op verheugen.

Ik hoop dat jullie van dit verhaal weer hebben genoten het was voor mij leuk om jullie bij te praten ik zal zeker veel vergeten zijn te vertellen maar aan de hand van de foto’s kan ik jullie later bijpraten.
Wens jullie vanaf het schip een fantastisch begin van de LENTE,

Heel veel liefs en groeten,

David Schotman.